Makan

landschapsontwerp

Maaike Vellinga werkt met grote landschappelijke constructies die door hun vorm en beweging lijken te leven. Door haar opleiding aan Hogeschool Larenstein richting Landschap en de TU Delft, bouwkunde heeft Maaike affiniteit met de beleving van het landschap. De constructies die ze maakt lijken uit zichzelf te bewegen als organismen, die een natuurlijke verbinding aangaan met het landschap waarin ze zich bevinden. Daarbij maakt ze gebruik van de kracht van water, wind en lokale temperatuursverschillen om de constructies in beweging te zetten.

Ze ziet het landschap als een samenwerkingsverband, een levend weefsel waar de mens onderdeel van is. De fascinatie voor de samenwerking van kleine onderdelen (zoals cellen, virussen en atomen) tot complexe vormen, drijft haar tot onderzoek naar herhaling en samenwerking van constructieonderdelen tot een functionerend geheel. De vraag die ze daarbij stelt is hoe kan techniek en ruimte samengebracht worden tot een duurzaam geheel.

De Golfslagbreker voor de kust van Ramsgate in Engeland is hiervan een voorbeeld. Grote betonnen schalen verenigen zich tot wat je zou kunnen noemen een mechanische ruggenwervel, die de klap van de branding opvangt en het water vervolgens rustig zijn weg laat vervolgen. Door deze golfslagbreker zijn de krijtrotsen beschermd tegen de eroderende werking van de zee en wordt het ecosysteem in dit gebied niet aangetast door een betonnen rand als noodvoorziening tegen erosie.

Bij gastatelier Daglicht Beeldenstorm richt zij het onderzoek op de uitgespaarde vorm onder de brug. Haar onderzoek naar deze nieuwe leefwerelden brengt haar tot de constructie Fuik die in het kader van de Architectuurdag Nijmegen 2007 als tijdelijk verblijf onder de Waalbrug heeft gehangen.